DÜNYAYI GÜZELLİK KURTARACAK

Canım arkadaşım Bocuruk "Çocuk İstismarını Durdurun" isimli sloganlı yeni bir mim için beni sobelemiş.Açıkcası birkaç gündür keşke birileri de beni mimlese diye düşünüyordum.Hemen her yeni bebek sahibi olan blog arkadaşlarıma da yazdığım tek şey vardı"anne olduktan sonra sadece kendi çocuğuma değil bütün çocuklara karşı hassalaştım ve daha bir duygusal oldum."
Evet Ege'den sonra böyle bir hal aldım ağlayan,ezilen,horgörülen her çocuk canımı acıttı.
Hatta sizlere bu konuyla ilgili bir anımı anlatmak istiyorum.Belki sizlerde izlemişsinizdir.Bundan 5-6 yıl önce televizyonda hangi programdı adını hatırlamıyorum ama bir olayı canlandırma yapmışlardı.Bir çocuklu bir aile var ve anne hastalanıyor.Şehirdeki hastaneye yatırılıyor ve baba çaresiz kimsesi yok diye 5 yaşındaki oğlunu komşusuna bırakıyor.Gidip gelip çocuğunu ziyaret ediyor ve aileye para yardımı yapıyor.Çocuğun bırakıldığı ailenin hanımı da hamile.Çocukcağız altına kaçırmaya başlıyor.Anne yok,baba yok o psikoloji ile o kadar normal ki.Ama bunu anlamayan kadın çocuğu altını ıslattığı için önceleri dövüyor sonraları da cezalandırıyor ve su vermemeye başlıyor.Yavrum bir gece ev sahibi adam rakı içerken işi çıkıp odadan çıkınca rakının yanındaki sudan içiyor.Ve adam tarafından yakalanıyor.Öyle bir dayak yiyorki.Küçücük bedeni cansız düşüyor.Aradan birkaç gün geçiyor baba geliyor oğlu yok sizin köyden aldılar diyorlar baba oraya gidiyor buraya gidiyor yok yok...Sonunda durum anlaşılıyor.Ve yargılanıyorlar ama neye yarar küçücük bir can gidiyor.Çocuğun canlandırmalarında öyle bir su istiyordu öyle yalvarıyordu ki çok ağladım ve kendi kendime söz verdim oğlum su istediğinde hiç ama hiç geciktirmeyecektim.Ve hala da öyle yapıyorum.Sanki her sefer o miniği anıyorum..
Doctus Bilgi Güvenliği Formlarının başlattığı bu mim dalgası ile Çocuk İstismarının Durdurulması konusuna dikkat çekilmesi amaçlanmış olup bu mimin bir şartı daha var Çocukluğunuzdan hatırladığınız ilk şarkı ve şu anda dinlediğinizde hissettirdikleriniz..
Ben ilkokul 1 sınıfdayken ,kardeşimin rahatsızlığı nedeniyle annemlerin sürekli Ankara'da hastanede olmalarından dolayı anneannemlerde kalmıştım.Ben 7, dayım da 19 yaşındaydı.Çocukluktaki şarkılarım olarak hayatım boyunca hatırladığım 2 şarkı dayımın pikabında çaldığı Melike Demirağ'ın Arkadaş ve Cem Karaca'nın Tamirci Çırağı şarkılarıydı.Dayımı çok sever ve ona çok özenirdim sanırım o nedenle bu şarkıların sözlerini hiç ama hiç unutmadım.Bu şarkılar şimdi bana ne mi hatırlatıyor.Dayımı...Çünkü onu 24 yaşında kaybettik.Küçük yaşımın büyük acısıydı.Herkes çok genç öldü derken bana kocaman adamdı gibi gelirdi.Meğer çok genç ölmüşsün dayıcığım.Nur içinde yat..Ben buraya bu hatırladığım şarkı sözlerinin yerine dayımın mezar taşında yazan kendi kısacık şiirini yazacağım umarım mimin formatını bozmam...
Doğumun tesadüf
Yaşamam mucize
Ölümüm gerçek

Ben de bu konuya bir anne olarak önem göstereceğini bildiğim arkadaşlarıdan Burcu'yu,yine aynı düşüncelerle Burçin'i,yine aynı sebeplerden dolayı Burçin'i ve sevgili Feyza'yı sobeliyorum.
Mim’in devam etmesi için Doctus’ta yayınlanan resmin yayınlanması, yazı içerisinde “Çocuk istismarını durdurun” ifadesinin geçmesi ve son olarak çocukken dinlediğiniz veya hatırladığınız ilk şarkıdan biraz bahsetmeniz gerekiyor.